Een kerstgedachte, vrij naar een tekst van Katheleen Boedt
.
Mensen op zoek
naar een nieuw en beter leven
hopen het grote lot te winnen,
een betere baan te krijgen
of dé schat van hun leven te vinden.
Mensen op zoek naar een gelukkig leven
willen een ster die oplicht in het donker,
een engel die de weg wijst
of een herder die met hen optrekt.
Kerstmensen volgen een ster, een engel of een herder
die niet leidt naar een paleis
een fors kapitaal
en een comfortabel leventje,
maar heel gewoon naar een plek
waar eenieder
thuis kan komen
bij mensen die hen liefdevol
in het leven dragen,
in wie Immanuel, God bij ons,
heel nabij geboren wordt. (Kathleen Boedt)
.
Ik hoop voor ieder van jullie
lichtstralen,
warme momenten
die het leven waardevol laten zijn.
Zalig, gezegend Kerstfeest.
Aloys, en Mariette, december 2017
JAARBERICHT 2017
2017 komt aan haar einde. Dan blik je wat terug en kijkt vooruit.
Het jaar begon met het overlijden van Marcella Schijven-van Gool, moeder van Hilde, Bonma van Lieke en Merijn en ‘mijn’ schoonmoeder. De laatste jaren verliepen voor haar moeizaam; memorabel was de laatste cruise die we in juli 2016 maakten. Op Oudjaars-avond was de directe familie nog –vrijwel- compleet bij elkaar. Begin januari kreeg ik een bericht dat ze thuis gevallen was; ze was bij kennis en terwijl we (met de verpleger) trachten haar op een stoel te zetten kreeg ze een zwaar herseninfarct en stierf ze kort daarna in mijn handen. Zaterdag 21 januari namen we warm en waardig afscheid. Adieu Bonma!
Daartegenover stond nieuw leven. 29 mei verwelkomden we Arthur, zoon van Merijn en Franca, lief broertje van Phil. Wonderlijk en prachtig zo’n manneke! En het verdere leven van deze familie stond die jaar in het teken van een oud huis, in Oirsbeek dat rond de zomer gekocht werd, dat bijna geheel verbouwd werd en volgende maand betrokken wordt. Merijn sloopte de gehele zomervakantie en leerde er klussen!
Dochterlief werkte zich een slag in de rondte, bij Arcus, waar ze dit jaar ‘ eindelijk’ een –parttime- vaste baan verwierf, en in haar Salon Dermacare360 !
Dat mijn zus Lucy met kanker geconfronteerd werd was een flinke domper; na de operatie onderging ze behoorlijk zware kuren die in het komend jaar voortgezet worden. Heb bewondering voor haar en we hopen het beste en branden – weer- veel kaarsen!
Mariette en ik beleefden samen een mooi jaar, waarbij de vakanties weer bijzonder waren: in mei gefietst vanaf een camping aan de Moezel, in zomer naar Midden- en Zuid-Frankrijk, met name de 10 dagen aan de Tarn waren bijzonder, en de herfstvakantie bij Breda waar we opnieuw veel fietskilometers maakten! Oh ja, in juni ruilden we de oude Wilk in voor de meer compacte Adria Altea!
En zeker memorabel was de Italië-reis naar Ravenna & Padua en omgeving, georganiseerd door mijn vakvereniging. Zoveel kunst zag ik nog nooit in een week! Prachtig!
Verder beviel het ‘enkel’ nog fluiten bij de voetbalclub, RKHBS, prima! Bij Exodus Zuid-Nederland bleef ik lid van de Raad van Toezicht (en mocht ik zowaar secretaris zijn, na het vertrek van mijn vriend René…). In het betaalde werk waren er de structurele veranderingen; het concrete ‘handwerk’ en met name de palliatieve zorg blijft me nog steeds boeien.
En dan is er ook de bescheiden zorg voor de tante van Hilde: Nel, een zorg die ik deel met Els uit Maastricht en enkele nichtjes in Brabant.
En langzaam naderen we weer het einde van het jaar. De kerstliederen schallen in de ruimte. Weer de herinnering aan Hilde. Ook dat blijft!
Wat zal het nieuw jaar 2018 brengen?
Het ligt in de sterren zegt men. Misschien brengt het wat meer rust, mooie contacten met vrienden en vriendinnen, samen verder op de weg met Mariette en natuurlijk de kinderen en Phil en Arthur.
En ook in 2018 hopelijk meer blijde berichten in het nieuws!
De beste wensen van
Aloys en uiteraard ook van Mariette,
Heerlen, december 2017
