Hilde was mijn zusje, mijn superzusje. Mijn zusje waar ik vanaf het begin van mijn herinnering altijd alles samen deed. We hadden dezelfde smaak van films (en filmsterren waar we heerlijk verliefd op werden) en muziek en vrienden en gingen altijd samen uit. Het is zelfs zo dat onze mannen dezelfde opleiding volgden in hetzelfde jaar en we hen daar samen hebben ontmoet. Sinds haar ziekte hadden we echt iedere dag contact. Thuis was dat per telefoon en in de vakantie meestal per SMS. Minimaal twee weekeinden per maand gingen we naar Heerlen en gingen we samen lekker de stad in. Samen met onze moeder hebben we een heerlijke cruise gemaakt en twee jaar later zijn we, en deze keer waren onze twee broers er ook bij, naar Marokko geweest. Twee zeer warme en waardevolle herinneringen. Hilde was een supermens. Telkens als het met haar gezondheid slechter ging, vond ze de kracht om die teleurstelling te boven te komen en zich niet te concentreren op datgene wat niet meer mogelijk was, maar te genieten van datgene wat nog wél mogelijk was. Hilde was dapper en vol levensvreugde en sociaal en een voorbeeld voor ons allemaal. De laatste twee weken van haar leven was ze nog volop met het leven bezig. Ze was allert en vol, soms zwarte, humor. Tot haar lichaam niet meer verder kon. Het is leeg en vreemd zonder haar. We missen haar verschrikkelijk. Hier onder volgt de tekst die ik, mede namens Pieter-Jan en Paul, tijdens de afscheidsviering heb gesproken. ” Lief Hildeke, Lief zusje, Lief pluisje, Nonkel Sjarrel, onze Vlaamse oom die eigenlijk geen oom was, noemde je altijd zo: pluisje. Omdat je van je dekens systematisch de pluisjes af plukte. Op het laatst was je net zo licht als een pluisje. Je dwarrelde overal rond. Alom aanwezig, tot het einde. Hilde Lammetje in bed Zonnetje in huis Amstelveen Club van de Zwarte hand Huppelen Corry brokken op de oude draaigrammofoon in oude kinderwagen Wenduine Strandspelen Tartine Russe Bonpa en Bonma Suske en Wiske, de eerste originelen Hilde Altijd vrolijk Familie beest Veeeeeel vrienden Veel zingen Heerlen Jeugd, onbekommerd Levenslust. Spontaan. Impulsief maar oprecht Poffertjes bakken en verkopen Sleeën in Aambos Gitaar spelen Steve McQueen Elvis, Melanie, Simon and Garfunkel Beathok Veeel vriendinnen HTP, Boembar Aloys met Haagse humor Renault 4 Werken Frutske Meelevend Grote knuffel Gaatje in de hand 2 mooie kinderen en nog altijd een Hagenees Weer een hond, Gizmo Kamperen Liefst in Frankrijk altijd leuk, kom je nog wel eens bekende tegen. Cruise Marokko Hilde Lieve zus En nu ben je bij papa en Bonpa en Bonma en bij al die anderen die je al zijn voor gegaan. Alles is gezegd. Het was goed. We gaan door zonder jou, we zullen wel moeten, want niet doorgaan is niet van jou houden. En we houden zo verschrikkelijk veel van je. Dag schat, goede reis. En zoals we de afgelopen vier jaar iedere dag tegen elkaar zeiden: ‘Tot morgen!’” Van Mama, Mijn lief kind, Woorden schieten mij nu te kort. Ik kan ze zelfs niet zelf uitspreken. Er zijn nu alleen maar gevoelens. Gevoelens van intens verdriet. Gevoelens van trots en dankbaarheid jou gekregen te hebben. Wat waren we blij toen ik jou het leven mocht geven als een blakende gezonde baby. Je groeide samen met je zusje en twee broertjes op in ons warme nest. Je werd een zonnige en zorgzame jonge vrouw die kon genieten van alles en die ook heel veel toewijding ontwikkelde voor haar werk op school. Vriendschap en liefde waren jouw kenmerken, niet alleen voor ons familietje. Als ik met jou door de stad liep waren er altijd mensen die jou kenden en die even met je wilden praten. Vrienden hadden altijd plaats in jouw leven. Jij gaf: letterlijk. En op de eerste plaats gaf jij je volledig aan je eigen gezin. Je man en je prachtige kinderen waren je trots. Je zorgde op je heel eigen opgewekte manier voor je vader toen dat nodig was en voor mij, je moeder. En nu voel ik mij als in een omgekeerd kraambed. Ik kreeg je en nu moet ik je teruggeven. Krijgen en teruggeven doet voor mij als moeder een zeer speciale soort van pijn. Maar toch ook dankbaarheid en trots dat jij mijn lieve dochter Hilde was en blijft. Mama